Rare snuiters die van Sit Down Baby ! Als naam voor hun band kozen ze een Otis Rush song. Godsamme. Nu hebben anderen hen dat al voor gedaan, denk aan SRV’s band, Double Trouble. Maar dat klinkt toch beter dan Sit Down… Otis gaf geen bandnamen als titel aan zijn songs. Dat was meer het octrooi van McKinley-Morganfield. Rolling Stones, Mannish Boys….

Als materiaal voor hun eerste CD “Sit Down Baby !” genaamd, (sic) doorzochten ze de blues-hemisfeer en beperkten zich geenszins tot één stijl. Zoals je hier links de titels der nummers kan aflezen, kan je er wellicht ook enkele namen bijplakken. Behalve vier eigen nummers, sprokkelden ze werk samen van Blind Willie McTell, Jimmy Rogers, Lowell Fulson, Muddy Waters, Big Bill Broonzy, Bill Doggett, Tommy Johnson, T. Red, Walter Jacobs en Bukka White.

Twee gitaren, die mekaar bijzonder goed aanvullen, een bass en drums. Alle covers krijgen een speciale juke-joint behandeling, maar ze krijgen er een nieuw leven door. Zo krijgt “When Things Go Wrong” een strak ritmisch patroon, bijna als van een marching band, wars van de gebruikelijke ‘losse’ arrangementen die dit nummer meestal meekrijgt. Als ze meer nummers als het openingsnummer “Stop It” kunnen schrijven, mogen ze voor mijn part hun volgende CD vullen met eigen gerief. “Bad Dog” is ook zo’n sterke eigen song, die qua sfeer in de Noordelijke heuvelen van Mississippi rondhangt, maar dan in vertraagde versie.
Met stip mag ik ook nog graag Blind Willie McTell’s “Searching the Desert For the Blues” aanduiden. Zelden wordt dit nummer gecoverd, maar de heren hebben het hier toch maar fijntjes voor mekaar gekregen.

Dit mag dan het debuutalbum zijn van Sit Down Baby !, zijn respectieve leden timmeren elk afzonderlijk al langer aan de muzikale weg. Eén en ander kan je nalezen op hun website.

Aan één ding kom ik niet uit. Op het CD-hoesje wordt gewag gemaakt van ene Harry Milloff als bassist, in de bijgesloten liner-notes vermeldt men Jason ‘Big Tuba’ Baker als basspeler. En in de afzonderlijke C.V.’s van de muzikanten is er al helemaal geen spoor meer van een bassist. Of heeft geen van beiden een voorgeschiedenis ? Very strange indeed. Maar wellicht krijgen we snel uitsluitsel hieromtrent als de jongens dit nagelezen hebben.

Ondertussen luister ik hier naar de bijzonder aardige maar heel aparte versie van Lowell Fulson’s “Reconsider Baby”.

“Last Night I Drank Too Much” klinkt ontzettend oprecht. Een sterk eigen nummer.
Voor in de locale juke-joint.

Sit Down Baby ! are :

1. David Roscoe Tippett : guitar and vocals
2. Mark Milloff : guitar, slide guitar and vocals
3. Richard LaGuardia : drums
4. Jason 'Big Tuba' Baker or Harry Milloff : bass  ???

En ik mag besluiten met het nummer dat ook de CD afsluit “Bukka’s Jitterbug Swing”. Helemaal in Burnside/McDowell treatment, maar de geest van Booker White zit er wel in vastgebakken.

Deze jongens uit Providence, RI plannen een tournée door Europa, en zoeken ten dien einde enkele contacten bij ons in Belgenland. Wie voelt zich gegadigd ?

witteMVS

Tot slot nog een quote van niemand minder dan Duke Robillard over de band :
"Sit Down Baby! has recorded a CD of real Mississippi and southern style blues here in their first release. The authentic juke joint vibe is everywhere with twists and turns down dark roads and back alley gin mills. The raw grit and sound of the combo reminds me of Houston Stackhouse with Peck Curtis, it's the kind of sound you just can't learn in school. They jump and swing and groove in a way that makes you wonder if they'll make the next hairpin turn without self-destructing yet always pull it off without a crash. A fun ride indeed!"
Duke Robillard